મકરસંક્રાંતિનાં દિવસથી ભગવાન સૂર્ય પોતાનું તેજ વધારે છે અને પૃથ્વીનાંઉતર ગોળાર્ધમાં પ્રવેશે છે. હિંદુઓ માટે સૂર્ય પ્રત્યક્ષ બ્રહ્મનું રૂપ છે, જે એક, અદ્વૈત, સ્વયં પ્રકાશમાન, શાનદાર દૈવત્વ, એક આર્શિવાદ અને તમામ અકથ્યનું પ્રતિક છે. સૂર્ય જે સમયનું ચક્ર ચલાવે છે. પ્રસિદ્ધ ગાયત્રી મંત્ર,જે દરેક શ્રદ્ધાળુ હિંદુ દ્વારા રોજ ઉચ્ચારાય છે તે ભગવાન સૂર્યદેવને જ્ઞાન અને બુદ્ધીનું વરદાન પ્રાપ્ત કરવા માટે સમર્પિત કરાય છે. સૂર્ય ફક્ત એક દેવતાનું રૂપ જ નથી પરંતુ તે જ્ઞાન અને બુદ્ધીનાં અવતાર પણ છે. ભગવાન કૃષ્ણગીતામાંઅર્જુનને કહે છે કે આ જ્ઞાન (ગીતાનું) તેમણે પહેલાં અનેક વખત કહ્યું છે જેમાં સૌ પ્રથમ વિવસ્વાન-સૂર્યને કહ્યું હતું, આમ સૂર્ય કૃષ્ણનાં પ્રથમ શિષ્ય હતાં. રવિને (સૂર્ય) માટે ક્યારેય રવિવાર હોતો નથી, તે નિરંતર કાર્યશીલતામાં માને છે.
વસંત, ગ્રીષ્મ, વર્ષા ,શરદ, શિશિર અને હેમંત- વર્ષની છ ઋતુઓ. પોષ અને મહા મહિનો એટલે શિશિરના ઠંડા સૂસવાટા દેતી ઋતુ. આ વર્ષે હિમ વાયરે, હિમાલયની ઘાટીઓ બરફાચ્છાદિત થઈ, સહેલાણીઓને મહાલવા લલચાવી રહી છે, ને સાથે સાથે સફેદ આફતની ઘંટી પણ વગાડી રહી છે. અમેરિકામાં હાલ ઠંડો ઠંડો વરસાદ છે, ડુંગરો પર હિમ વર્ષા સાથે , ૨૫ માઈલની ઝડપે વાયરા સૌને ધ્રુજાવી રહ્યા છે. દૂરથી દેખાતા આ ધવલ પર્વતો આનંદ આપે છે. જેકેટો ને હીટરો આપણને રક્ષી રહ્યા છે પણ ઋતુને અનુકૂળ થઈ , મૌસમી ટક્કર ઝીલતા વૄક્ષો જળ-મોતીડાં સજી સ્તબ્ધ ઊભાં છે. હવે રવિરાયને હૂંફ ઢોળવા વિનંતી કરીએ..જગાડો તમારી ઉષ્માથી પોઢેલા ડુંગરા…
ઠંડીની મૌસમ ને નાતાલની ઝગમગાહટ ચરમ સીમાપર રંગ જમાવી રહી છે. નાતાલના પર્વે કરૂણા ને ભેટથકી ભૂલકાંઓ મલકી રહ્યાં છે.’ જીંગલ બેલ’ ના મધુર રણકારે થી કોણ ખુશ ના થાય? ચાલો ..ઘંટના ઐતિહાસિક મહત્ત્વને પીંછાણીએ…આપણા વિશ્વ પરિવારને નાતાલની ખૂબ ખૂબ શુભેચ્છાઓ.
ઘંટનું કિશોર સ્વરુપ એટલે ટોકરી ને બાળ સ્વરુપ એટલે ઘંટડી. ઘર ઘરમાં આરતીમાં એનો નાદ પાવનતા પ્રગટાવે.,શાળાનો ઘંટ, મંદિરોમાંના ઘંટ, ઈસુના જન્મ વખતે ઘંટનાદ થયેલ, એટલે ‘જિંગલ બેલ..જીંગલ બેલ ઓલ ધ વે‘ ચર્ચની ટોચે ઝૂલતો ઘંટ, ગાય-બળદના કોટે ઘંટડીઓ…દેવ સ્થાનો કે સમય કે જાહેરાત…ભલા ઘંટારવ વગર કેમ ખબર પડે?
આવો જાણો…આ ઘંટનું પ્રથમ પ્રાગટ્ય ક્યાં થયું હશે બાળ મિત્રો.
એશિયા ખંડમાં, ઈ.સ. પૂર્વે ૮૦૦ના સમય ગાળામાં, પુરાતત્ત્વ વિભાગને ઘંટની માહિતી મળી હતી. વિકાસની સાથે રંગ, રુપ ને આકાર ઘડાતા ગયા..૧૩ મી સદીમાં ઘંટ આંતરવક્ર ડીઝાઈનના બનવા લાગ્યા, તો ૧૪મી સદીમાં ઊંડા વ્યવસ્થિત ઘંટ બનાવવામાં આવ્યા.પછીતો ધીરૅ ધીરે કૌશલ્યથી, ધાતુ મિશ્રણથી, રણકદાર નકશીદાર ઘંટ બનતા ગયા. આ કલાત્મક ઘંટ આપણે ત્યાં..ગરુડ ઘંટ, વજ્ર ઘંટ, ડ્રેગન ઘંટ, નાગ ઘંટ, શંખ ઘંટ, તથા પશુ પક્ષીની ડોકવાળા ઘંટ બન્યા તથા જાહેર સ્થળોએ ..આગવા રણકાર સાથે ઝૂલવા લાગ્યા.. એટલે કે ઘંટારાજા.સંગીતના સાદથીજગને સંદેશા દેવા લાગ્યા.
વિશ્વનો સૌથી જૂનો ઘંટ આપણને બેબિલોન ક્ષેત્રમાં ૩૦૦૦ વર્ષ પૂર્વે મળ્યો હતો.
ચિનમાં ૧૪૨૦ની સાલમાં , પેકીંગ શહેરમાં ૫૪ ટન વજનનો બૌધ્ધ મંત્ર કોતરેલો ઘંટ જોવો એ એક લ્હાવોછે.
મલેસિયામાં ‘ ૧૮૪૮ માં બનેલ ‘ધમ્માઝેડી‘ નામનો એક ઘંટ ૩૦૦ ટનનો હતો, પણ પોર્ટુગીઝોએ આક્રમણ વખતે તોડી નાખ્યો.એક વિરાસત રોળાઈ ગઈ.
આવી જ એકકરુણ કથા છે… ઝાર કોલેર્કોલ અટલે ઘંટા- સમ્રાટની.ઘંટા- સમ્રાટક્યાં નિવાસ કરતા હતા? જાણવું છે તો વાંચો મોસ્કોના ઘંટની કહાણી..પણ બીચારા પડ્યા ને તૂટી ગયા.
મોસ્કોનો ૧૭૩૩માં વિશ્વનો સૌથી મોટો ઘંટની ઊંચાઈ ૬ મીટર છે ને પરિઘ ૨૦ મીટર ને વ્યાસ સાત મીટર છે..વજન કેટલું છે? તો કહે ૧૭૪ મેટ્રીક ટન.
તે ભાંગી ગયો. પછીથી મોસ્કોમાં ‘ત્યારબેલ‘ નામનો ૧૬૦ મેટ્રીક ટનનો ઘંટ બન્યો પણ એનાય કાળક્રમે રામ રમી ગયા.ઘંટના રામરમી ગયા એ કોને ગમે?
આપણા પાડોશી મ્યાનમારમાં પણ ‘મિગૂલ ઘંટ‘ છે..જેનું વજન ૯૦ મેટ્રીક ટન છે.
જર્મનીનો‘સેંટ પીટર બેલ‘ મોટા અવાજે રણકે છે ને તે વજન ધરાવે છે..૨૨ મેટ્રીક ટન.
શ્રીમદ્ ભગવદ્ ગીતા એ હિંદુ ધર્મનો પ્રાચીન અને મુખ્ય પવિત્ર ગ્રંથ છે. ગીતા હિંદુ ધર્મનો ગણાતો હોવા છતાં ફક્ત હિંદુઓ પુરતો સીમિત ન રહેતા પૂરા માનવસમાજ માટેનો ગ્રંથ ગણાય છે, અને વિશ્વચિંતકોએ તેમાંથી માર્ગદર્શન લીધું છે. હિંદુ ધર્મનાં ઘણા ધર્મગ્રંથો છે, પરંતુ ગીતાનું મહત્ત્વ અલૌકિક છે. ગીતાને સ્મૃતિ ગ્રંથ માનવામાં આવે છે. Wikipedia
આતતાયીઓ છે દમનકારી,શિક્ષામાં વિલંબ ન કર પળવાર જીવન મરણ કલ્યાણ અકલ્યાણનો નથી તુ જ અધિકાર થઈ નિર્વિકારી , થા અનાસક્ત , આજ તું સ્વધર્મ સંભાળ નથી પવિત્ર જ્ઞાન સમ આ સંસારે , નિશ્ચયે તું જાણ
થયો મૂઢ પાર્થ, પરિસ્થિતિથી પ્રભાવિત,દીઠો કર્તવ્ય વિમુખ પરમ લીલાને પ્રગટ કરતાં, શ્રી કૃષ્ણે ધરિયું વિશ્વ સ્વરુપ તું છે મારો ભક્ત સખા ને , જ્ઞાન વીર ધીર ભૂપ હું જ કાળ, હું જ નિયંતા, નીરખ પાર્થ મમ મહાકાળનું રુપ
અનંત ઐશ્વર્ય મહાકાળ રુપ જોઈ વિશુધ્ધ થયો અર્જુન હાથ જોડી નત મસ્તકે અરજ ગુજારે ક્ષમા કરો ભગવંત છે પારસમણિ જ્ઞાન ગીતાનું , પામ્યો પ્રેરણા પાન દુવૃત્તિ સામે ઝુકાવવું જંગે , એ જ સમજાઈ જીવનની શાન
જાણ નિશ્ચયે, કહે કેશવ,મારું વચન સાંભળ ઓ પાર્થ રક્ષીશ સાધુ સંત ભક્તોને છોડી વહાલું વૈકુંઠ ધામ આ પૃથ્વીપટે અવતરીશ યુગેયુગે, ધર્મ રક્ષવા કાજ સમય આવિયો,ધર્મ પક્ષે,કર હવે શંખ દેવદત્તનો નાદ
યોગેશ્વર છે સારથિ કુંતેય,લઇ ગાંડીવ નાખ સિંહની ત્રાડ હૈયે પૂરી પહાડશી હામ , પ્રભુએ પૂર્યા પાર્થમાં પ્રાણ લઈ ગાંડીવને હાથ , ઉભો થયો માત કુંતાનો ભાણ સાધુના કરવા છે પરિત્રાણ, વરસાવ જગ કલ્યાણે બાણ
કર ગાંડીવ સર સંધાણ ,ધનુર્ધર યુધ્ધ એ જ કલ્યાણ જુ એ રથી મહારથી વાટ , યુધ્ધે કર આજ પાર્થ પ્રયાણ અર્જુન ગજાવ અંબર આણ,મહાભારત માણે શૌર્ય પ્રમાણ કંડાર પાર્થ વિજયનો પાથ, તારા સારથિ શ્રીજય જગન્નાથ જય સંગ્રામે દિસજે પહાણ, ધનુર્ધર યુધ્ધ એ જ કલ્યાણ
આત્મિય શ્રી રમેશભાઇ, માસાનાં માર્ગષીર્શોહમ કહેનાર, શ્રીમદ ભગવદગીતા જયન્તિના શુભ દિનથી આરંભ થયેલ આપનો આ બ્લોગદીપ, જ્ઞાન કર્મ અને ભક્તિના જીવનપથ પર સહુ માનવને સાન્સ્કૃતીક સાહિત્યીક અને આધ્યાત્મિક પ્રેરણા સહુ મનવમાત્રને દેતો રહે તેજ ઈશ્વરચરણમાં અભ્યર્થના.
ફેલાવતો અજવાશને આકાશદીપ સદા રહે સંહારતો કાળાશને આકાશદીપ સદા રહે કાવ્યોના લઈને કોડિયા જીવનના દિવ્ય વૃક્ષ પર સદભાવને વિસ્તારતો આકાશદીપ સદા રહે
યત્ર ભવતિ વિશ્વમએકમ નીડમ તેવા ઈન્ટરનેટના બ્લોગવિશ્વમાં પર આપનું અંતઃકરણથી સ્વાગત હો
……………………
શ્રી રમેશભાઈ,
૨૩જૂલાઈ ૨૦૦૮ ના ગુજરાતી’ સારસ્વત પરિચય’ માં, આપનો Bio-Data વાંચ્યો. આશ્ચર્યની વાત તો એ છે કે બ્લોગ્સ પર મને ગમતા મોટાભાગના રચનાકાર એંજીનીઅર્સ છે!! મેં ૧૯૬૧ મા વડોદરાની M.S.University માંથી સિવિલ એંજીનીઅરીંગમા બી.ઈ. કર્યું. પણ ગુજરાતીમા લખવાનું જુલાઈ ૨૦૧૦ થી ચાલુ કર્યું !!!
આપની ઘણી બધી કવિતાઓ મેં વાંચી. આપના ઉપનામ ‘આકાશ દીપ” ને આપ સાર્થક કરો છો. ક્યાંક સૂર્ય જેવી ઉષ્મા તો ક્યાંક ચંદ્ર જેવી શિતળતા જોવા મળે છે. ક્યાં ધ્રુવતારા જેવું દિશાસુચન તો ક્યાં શુક્ર જેવી તેજસ્વીતા જોવા મળે છે.
આપ દ્વારા રચિત રંગીલા પતંગિયાની મુલાકાત અમે લીધી. આપે કુદરતના કરિશ્માનું આબેહુબ વર્ણન કરેલ છે, જે આપની કલમ માટે કુદરતી બક્ષિસ છે, સામાન્ય કવિઓ આવું કાવ્ય દ્વારા લખી જ ન શકે, કુદરતની આવી મહેર આપ પર હંમેશા રહે અને અમારા પર આવી જ રંગબેરંગી લાગણીનો વરસાદ વરસાવતા રહેશો અમને તમારા બ્લોગની મુલાકાત લેવાનું ખુબજ ગમે છે.
નિવૃત્ત એક્ઝીક્યુટીવ એન્જીનીયર અને શબ્દોના સાથી ‘‘આકાશદીપ ’’ ને બ્લોગ બદલ અભિનંદન. બ્લોગના માધ્યમથી સાહિત્યની મૈત્રી ગાઢ બને અને પરદેશમાં રહીને માતૃભાષા અને માતૃભૂમિ સાથે સતત અને જીવંત સંપર્ક બની રહે એ જ શુભેચ્છા.
…………………………..
એક વાર ફરીથી બ્લોગર મિત્રોનો આભાર માની લઉં, કે જેમણે મારી કવિતાઓને, મારા આ બ્લોગની શરુઆત કરતા પહેલાં પણ તેમના બ્લોગ પર વધાવીને પ્રોત્સાહન આપેલ છે.
‘ આકાશદીપ”..સમય રથ પર સવારીનો કવન-મલકાટ માણતાં, ૨૮ ન્વેંબરના રોજ ગૌરવવંતાં નવ વર્ષ પૂર્ણ કરે છે. એક ઉમંગ વતનના વાયરે અંતરમાં ખીલી રહ્યો છે. આ કાવ્ય ઝરણાં, કાવ્ય-સંગ્રહો બની ..સ્પંદન, ઉપાસના, ત્રિપથગા, મઢેલાં મોતી, ઉરે ખીલ્યું ઉપવન અને મનોભૂમિને મેળે બની… આપ સૌને એ સ્નેહના ઝુલણે ઝુલાવી રહ્યા છે. વતન પ્રેમ, કુદરત ને ગરબા- ગઝલના થાળને ગાયકોએ વધાવ્યા છે . આવો એના રંગમાં રંગાઈ જાઈએ…
Audio links of songs and garba of Aakashdeep
શ્રી રમેશભાઈ, આપને ખૂબ ખૂબ અભિનંદન ..
આ સાથે બ્લોગ પર આપનું ગીત રજુ કર્યું છે . ..રજૂઆત યુવાન કવિ અનીલ ચાવડા એ લખી આપેલ મારા ઉમેરા સાથે …
…….
