પ્રકૃતિને ખોળે રમતાં વિધાતાની અનંત શક્તિઓ અને અનંત દર્શન
માણવા મળે એના જેવી બીજી કઈ ધન્યતા છે ? વરસાદ બાદ ઉઘડેલા તાપમાં લીલુડાં પર્ણને કુમાશથી લહેરાંતાં જોઇ ,
નેત્રોને જે ઠંડક મળે અને ઉપર નીલવર્ણા સ્વચ્છ આભની, આ નહીં ગરમી કે નહીં ઠંડી એવી શરદ ઋતુના મંદમંદ
વહેતા વાયરા સાથે જે દિવ્યતા અનુભવાય ,એ પરમ શાન્તિની મજા સૌથી અમૂલ્ય ભેટ વિધાતાની લાગ્યા વગર રહે જ નહીં.
આ પળો ને માણીએ…..
A walk in the nature and long drives along the country side is like a
paradise…a light jacket to keep you warm and someone to hold hands with a nice
walk is what makes Autumn so romantic.The colourful fallen leaves of Autumn is a
blessing from the mother earth,so very beautiful,colourful and unique created by
God’s own hand.
(Thanks to webjagat for this picture)
પરખ પ્રકૃતિ …રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)
પરખ ને કેટલી પ્રેમાળ છે આ પ્રકૃતિ
સુધા દેવા ધોઈ ધૂપ તો ચંદ થવાય
ભલે કાદવ કંકર ને કંટકોનો સંગ હોય
પણ ધારે તું જો તો મ્હેંકતું ફૂલ થવાય
ભલે દાબે ધરા ને લાવામાં ધખતી કાય
ઘડે સંજોગો જો કસકસાવી તો હીર થવાય
ઝીલી ખારાશ વિશ્વની ઉરે ના રાંક થાય
દીધા મીઠા મેઘલા તો સદા યશ ગવાયા
રુપ પણ ના મળે મોરનું કે ના રંગ હંસનો
મળે આ મીઠડી વાણી તો કોયલ થવાય
અરે માનવ તું ઊંચેરો મુઠ્ઠી થાયે આજ
નક્કી આ ભૂમિ જ ‘આકાશદીપ’ સ્વર્ગ થાય
રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)
શ્રીમાન. રમેશભાઈ પટેલ ( આકાશદીપ )
સરસ રચના સાહેબ
પ્રકૃતિની પરખ કરનારા,
જન્મજાત કવિઓ હવે આંગણીના વેઢે ઘણી
શકાય તેટલા જ રહ્યા છે,
પરંતુ આ જમનામાં આપ જેવા સિધ્ધ હસ્ત
પ્રકૃતિ પર રચના લખવાવાળા કવિને જોઈને
આજે શત શત વંદન કરૂ છું.
સાથે સાથે સુંદર પંક્તિઓ મને ગમી ગઈ સાહેબ…..!
” રુપ પણ ના મળે મોરનું કે ના રંગ હંસનો
મળે આ મીઠડી વાણી તો કોયલ થવાય
અરે માનવ તું ઊંચેરો મુઠ્ઠી થાયે આજ
નક્કી આ ભૂમિ જ ‘આકાશદીપ’ સ્વર્ગ થાય.”
ડૉ. કિશોરભાઈ એમ.પટેલ
રુપ પણ ના મળે મોરનું કે ના રંગ હંસનો
મળે આ મીઠડી વાણી તો કોયલ થવાય
વાહ સાહેબ, અદભૂત વિચાર છે. આપની કલ્પનાની સબળ પાંખોનું આ પરિણામ છે.
-દાવડા
સરસ રચના.
સરસ રચના…પ્રકૃતિ પ્રેમ ઉભરાય આવે છે..
આદરણીય શ્રી રમેશભાઈ,
અરે માનવ તું ઊંચેરો મુઠ્ઠી થાયે આજ
નક્કી આ ભૂમિ જ ‘આકાશદીપ’ સ્વર્ગ થાય
પ્રકૃતિના પ્રેમી એવા દીપની પ્રકૃતિ પ્રેમની પરિભાષાના ગીત ગાતું અનોખું કાવ્ય
આદરણીય શ્રી રમેશભાઈ,
પરખ ને કેટલી પ્રેમાળ છે આ પ્રકૃતિ
સુધા દેવા ધોઈ ધૂપ તો ચંદ થવા
ભલે કાદવ કંકર ને કંટકોનો સંગ હોય
પણ ધારે તું જો તો મ્હેંકતું ફૂલ થવાય
અરે માનવ તું ઊંચેરો મુઠ્ઠી થાયે આજ
નક્કી આ ભૂમિ જ ‘આકાશદીપ’ સ્વર્ગ થાય ..
ખૂબજ સુંદર રચના,..
ધન્યવાદ ..