કવિશ્રી વિનોદજોશીના એક કાવ્ય’ આવું કાં થાય’ ની સુંદર પંક્તિઓ થોડામાં કેટલી મોટી વાત કહી જાય છે..તે સંદર્ભ માણીએતો મજા આવે….
રોજ રોજ પંખી ઝૂલાવનાર ડાળખી
એક દિવસ ખીંટી થઈ જાય
લેખણમાં ઊડાઊડ કરતું પતંગિયું
કાગળ પર લીટી થઈ જાય
ક્યાંક ફૂલદાની પર ચોમાસું ત્રાટકે
ને ક્યાંક ઊભા જંગલો સુકાય….
આવું કાં થાય?
શ્રી વિનોદ જોશી
………………………………………………………
(Thanks to webjagat for this picture)
કોણે કોને ઝીલ્યા?…રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)
કોણે કોને ઝીલ્યા?
ઉષા ખીલી કે ખીલ્યું આભ
કોણે કોને ઝીલ્યા?
કેમ આપણે આવું ના શીખ્યા?
તપ્યા રવી કે તપ્યા સાગર,મેઘ બનીને મહાલ્યા
પોલે વાંસે પૂર્યા પવનને, બંસરી થઈને બોલ્યા
કેમ આપણે આવું ના શીખ્યા?
પડખાં ઢાંકી, દોરીએ બાંધ્યા, તો ઢોલ થઈ ધબૂક્યા
રાત ઢળી પૂનમ પ્રગટી, રાધા કાનજી રાસે ઘૂમ્યા
કેમ આપણે આવું ના શીખ્યા?
ધરણીએ બીજ દબાયા, હૂંફે જાગ્યા, પુષ્પો થઈને ખીલ્યા
સરીતા નાથી તો જળાશયો ઝૂમ્યા, વગડા લીલા મ્હોંર્યા
કેમ આપણે આવું ના શીખ્યા?
સ્વપ્ને દીઠા મલકાટ મિલનના,ગાલે રંગો ગુલાબી છાયા
શબ્દો સર્યા, મળી પ્રાર્થના, જીવન સંસ્કાર થઈને ખીલ્યા
આપણે દેખાદેખી કેવું શીખ્યા
પંખી સંગે હળવે હળવે,ગાતાં તમે કેવું શીખ્યા
કેવા શાણા દીઠા, કોણે કોને ઝીલ્યા….
ભાઈ કોણે કોને ઝીલ્યા.
બહુ સરસ.
પોલે વાંસે પૂર્યા પવનને, બંસરી થઈને બોલ્યા
કેમ આપણે આવું ના શીખ્યા?
વાહ રમેશભાઈ, પ્રત્યેક પંક્તિમાં કોમળતા છે, પ્રત્યેક પ્રશ્નમાં અંતરની લાગણી છે.
એંજીનીઅર કે કવિ?
દરેક પંક્તિ સરસ છે.
સરયૂ
તપ્યા રવી કે તપ્યા સાગર,મેઘ બનીને મહાલ્યા
પોલે વાંસે પૂર્યા પવનને, બંસરી થઈને બોલ્યા
કેમ આપણે આવું ના શીખ્યા?
સરસ કાવ્ય રચના . દરેક પંક્તિમાં ભાવ ધ્યાન ખેંચે એવો ભવ્ય છે .
શ્રી વિનોદ જોશી ના કાવ્યની આ પંક્તિઓ પણ ભવ્ય છે .
ક્યાંક ફૂલદાની પર ચોમાસું ત્રાટકે
ને ક્યાંક ઊભા જંગલો સુકાય….
આવું કાં થાય?
શ્રી વિનોદ જોશી
Bhavy kalpana ane vrnan yukt rachana.
[…] એમના આકાશદીપ બ્લોગમાં એક એકથી ચડીયાતી કાવ્ય રચનાઓ અવિરત રીતે રજુ કરી રહેલ મારા કવિ મિત્ર શ્રી રમેશ પટેલે એમની નીચેની કાવ્ય રચનામાં એમના વતન ઝુરાપાની લાગણીઓનો ઉભરો ઠાલવ્યો છે. કાવ્યને અંતે તેઓ અરજ કરે છે કે ભલા થઈને ” વતનની મીઠી વાતો તમે ના છેડજો” વતનની મીઠી વાતો તમે ના છેડજો ઠેક્યા દરિયા ને અમે પૂગ્યા પરદેશ છોડ્યા વતનના રે વ્હાલ દામદામ સાહેબીની વાતોમાં ડૂબી સોન પીંજરે પૂરાયા રે લાલ એની વેદનાના સાંભળજો હાલ! જમવાનાં નોંતરાં ના દેશો આ દેશ, મારા હૈયાને લાગશે રે ઢેસ ભાણે બેસી ને જમવાની મજા, વ્હાલા! ખોઈ અમે આવી પરદેશ વતનની વાત તમે ના છેડજો પરદેશની આકરી લાગે આ વેઠજો કેવી મળતી હૂંફ આંગણાંના તાપણાએ, ને વાતોના તડાકા, વિસરાયા આ દેશ વાતાનુકૂલિત ઓરડે થાતા મૂંઝારા, ઝૂરે મારું નાનું હૃદિયું આવી પરદેશ મેળામાં મહાલવાની વાત ના છેડજો પરદેશની આકરી લાગે આ વેઠજો કોયલના ટહુકાએ ટહુકે મારો દેશડો, ને મેઘલો નચવે, મોરલા ને તાનમાં સંગેમરમરના પથ્થર સમ આજ હું, સંવેદનાના સૂરો ખોળું પરદેશમાં પાદરની ભભૂતિની વાત ના છેડજો પરદેશની આકરી લાગે આ વેઠજો છે છે ઘણુંય આ મસ્તાના દેશમાં, નથી જડતા દાદા દાદી એના વેશમાં! બાપથી સવાયા એ ખોળાના હેતડાં, ખોયાં ને રોયા અમે આવી પરદેશમાં હાય ! હેલોમાં ડૂબાડી અમે પ્રીતજો વતનની મીઠી વાતો તમે ના છેડજો રમેશ પટેલ ( આકાશ દીપ ) […]
[…] ( આકાશ દીપ ) […]